Sığırlarda Antraks (Şarbon Hastalığı)

Antraks; sığırlarda şarbon olarak da bilinen hastalıktır. Hastalık bakteriyel bir hastalıktır. Etkeni; Bacillus antracis adı verilen sporlu bir bakteri türüdür. Bakterinin spor formu dış ortamda senelerce canlı kalabilmektedir. Yapılan çalışmalarda toprak, mera ve sularda 60 yıl kadar canlı kaldığı tespit edilmiştir. Etken aynı zamanda kimyasal ve dezenfektanlara da oldukça dayanıklıdır. Hastalık sığırlar ile birlikte koyun, keçi gibi hayvanlarda da görülebilmektedir.

Hastalık zoonoz bir hastalıktır. Yani hayvanlardan insanlara bulaşabilir. Mortalite oranı yani ölüm oranı; neredeyse %100′dür. İhbari mecburi olan bir hastalıktır.

Bu hastalığın bulaşması başlıca 3 yol ile olmaktadır.

Sindirim Yoluyla (Bağırsak Şarbonu): Bulaşma ağız yolu ile olmaktadır. Yani genellikle hayvanın tükettiği yem, su, ot gibi besinler ile mikrobun alınması şeklindedir. İnsana ise iyi pişirilmemiş olan etlerin tüketilmesi ile bulaşır

Solunum Yoluyla (Akciğer Şarbonu): Bu hayvanlarda nadir olarak görülen bir formdur. İnsanlarda daha sık olarak rastlanır. Genellikle hayvanların deri, kıl ve yapağıları ile uğraşan insanlarda görülür.

Deri Yoluyla (Deri Şarbonu): Deride meydana gelen çeşitli yaralardan ve sıyrıklardan mikroorganizmaların girmesi ile enfeksiyon oluşur. İnsanlara ise genellikle hasta hayvanların kan ve etleri ile teması sonucu bulaşır.

Olayların çoğunda perakut ölümler gerçekleşir. Yani hayvan 1-4 saat içerisinde herhangi bir belirti vermeden ölür. Belirti gösterenlerde ise; yüksek ateş, iştahsızlık, durgunluk, ishal, vücutta meydana gelen şişlikler görülen belirtilerdendir. En önemli belirtileri; ölmeden önce hayvanın doğal deliklerinden (ağız, burun, anüs ve genital kanallar) kan gelmesidir. Aynı zamanda sütte kan içerir ve sarı renklidir. Hayvanın dalağı normal boyutundan kat kat büyük hale gelmiştir.

Hasta hayvanlarda otopsi yapılması yasaktır. Hastalığı bilinen hayvanlar derin çukurlar kazılarak buralara gömülürler. Hastalık çıkan yerlere karantina uygulaması yapılır. Antraks çıkan bölgelere yılda 1 kez aşı uygulaması yapılmalıdır.

İlgili Makaleler

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu